Auteur en journalist Lisette Lewin is op 85-jarige leeftijd overleden. Ze was onder meer bekend van haar reisreportages, maar schreef ook romans.
Lewin begon als freelancejournalist bij kranten en tijdschriften, zoals de Volkskrant en Vrij Nederland. In 1983 verscheen haar eerste boek Het clandestiene boek 1940-1945. Hierin inventariseerde zij boeken die illegaal verschenen in de Tweede Wereldoorlog.
Den Haag
De Joodse Lewin groeide op in Den Haag. Haar moeder werd in een Duits kamp vermoord. Haar vader en zij overleefden de oorlog wel. Ze schreef erover in haar debuutroman Voor bijna alles bang geweest die veel elementen van haar leven bevatte. Voor dat boek won zij in 1990 de Gouden Ezelsoor, de prijs voor het best verkopende literaire debuut.
Nijgh & Van Ditmar, dat meerdere boeken van haar publiceerde, zegt dat de schrijfster zich in haar werk “een nieuwsgierig, fijnzinnig observator, met een scherp oog voor detail en het absurde” toonde. “We zullen haar missen.”
Andere boeken die ze schreef, zijn onder meer de oorlogsroman Een hart van prikkeldraad (1992), Vorig jaar in Jeruzalem (1996), een verslag van haar reis naar Israël, maar ook een verslag van haar eigen zoektocht naar haar Joodse identiteit.
Holocaust-getto
In Herfstreis naar Dantzig (1997) schreef ze over een reis naar de Poolse stad waar haar vader lang had gewoond en gewerkt. Haar laatste roman Bach onder de palmen verscheen in 2012. Hoewel ze net als in Voor bijna alles bang geweest fictieve namen voor haar personages gebruikte, was duidelijk dat het ging over haar zoektocht in Zuidoost-Azië naar de broer van een goede vriendin van haar.
Hoewel ze schreef over de oorlog en haar Joodse identiteit wilde ze niet uitsluitend als oorlogsslachtoffer gezien worden, vertelde zij in een gesprek met NRC in 1999. “Ik word graag uitgenodigd voor literaire avonden en toch weiger ik te komen zodra ik merk dat ze me niet als schrijfster willen maar als onderduikkind. Ik heb eens teruggeschreven dat ik graag voor ze wil optreden, maar dan op een avond over liefdesavonturen op een vakantiereis. Ik laat me niet opbergen in dat Holocaust-getto.”
