De Amerikaanse gitarist Duane Eddy is op 86-jarige leeftijd overleden aan kanker. Met zijn kenmerkende twangy manier van spelen bracht hij een totaal nieuw geluid in de rock-‘n-roll en inspireerde generaties van collega’s, van George Harrison en The Shadows tot Bruce Springsteen.
Eddy kan met recht de belangrijkste rock-‘n-roll-instrumentalist ooit genoemd worden. Of: King of Twang, vanwege de kenmerkende galm van zijn gitaar. Hij was een witte raaf in de muziek met instrumentale hits als Rebel Rouser, Peter Gunn, Cannonball en Forty Miles of Bad Road.
“Niet zingen was mijn belangrijkste bijdrage aan de muziekindustrie”, vatte hij zijn invloed ooit gekscherend samen.
Eddy speelt enkele van zijn hits:
“Instrumentalisten worden normaal gesproken nooit beroemd, maar Duane Eddy’s elektrische gitaar was een stem op zich”, regeert de Country Music Hall of Fame and Museum op zijn overlijden. “Zijn sound zal voor altijd in het DNA van country en rock-‘n-roll zitten.”
“Duane inspireerde een generatie gitaristen met zijn onmiskenbare twang-geluid”, zegt zijn familie in een verklaring. “Hij was de eerste gitaargod in de rock-‘n-roll en een oprecht nederig en prachtig mens. We zullen hem missen.”
Zingende cowboys
Als kleuter begon Eddy met gitaarspelen. Geïnspireerd door zingende cowboys als Gene Autry en Roy Rodgers duurde het niet lang voordat hij mocht optreden voor lokale radiostations. Op zijn negentiende had hij zo een platencontract en een bescheiden hitje met Moovin’ and Groovin’.
Al bij dat eerste staaltje is de twangy speelstijl te horen die hij het mooiste vond klinken: losse lome noten op de lage snaren met veel resonantie. Hij bleek ook meteen invloed te hebben: zijn producer zette de klanken later in voor Nancy Sinatra’s These Boots Are Made for Walkin’. Ook surfbandjes uit Californië pikten het geluid op: de Beach Boys namen duidelijk zijn openingsrifje over voor Surfin’ USA. Overigens had Eddy de opening van Moovin’ and Groovin’ weer van Chuck Berry geleend.
Hoewel Eddy daar allemaal niet direct betrokken was, had hij tussen 1958 en 1963 in de VS wel zestien Top-40 hits, al bleef een nummer-1-notering uit. In Nederland sloeg zijn sound niet aan: pas later in zijn carrière haalde hij hier nipt de hitlijsten met Play Me Like You Play Your Guitar (1975) en Because they’re young (1980).
Hollywood
Toen Amerikaanse artiesten door de British Invasion werden verdrongen, werkte Eddy in de jaren 70 en 80, terend op zijn royalty’s, vooral achter de schermen. Zo was hij producent van Waylon Jennings, Phil Everly en BJ Thomas. Hoe geliefd hij bleef onder musici bleek in 1987, toen zijn nieuwe album werd geproduceerd door Paul McCartney, Jeff Lynne en Ry Cooder, met bijdrages van George Harrison en John Fogerty.
Een van de nummers van dat album, The Trembler, werd gebruikt in Oliver Stone’s film Natural Born Killers. Hetzelfde jaar werd Rebel Rouser gebruikt voor de film Forrest Gump, waar het opzwepende deuntje klinkt als de hoofdpersoon achterna gezeten wordt door pestkoppen in een pick-up. Zelfs de game-industrie wist hem op waarde te schatten: in 2018 werkte Eddy mee aan de soundtrack van het Wild Westspel Red Dead Redemption II.
Eddy analyseerde ooit dat hij het allemaal aan de stijlkeuze uit zijn jeugd te danken had: “Ik ben technisch zeker niet de beste speler, ik verkoop gewoon het beste”, gaf hij toe. “Ik koos een kenmerkend geluid en heb daaraan vastgehouden.”
