De Netflix-documentaire over een Nederlandse spermadonor met honderden kinderen maakt wereldwijd veel los. Tientallen bezorgde ouders hebben zich na het zien van de documentaire gemeld bij Stichting Donorkind. Ze zijn bang dat ze ook een kind hebben van een massadonor, zegt de stichting. “We krijgen vragen uit Nederland, maar ook vanuit Ierland tot Spanje.”
De driedelige docuserie The Man With 1000 Kids gaat over Jonathan Meijer, maar er is ook een foto te zien van een andere massazaaddonor, die Leon heet. Dat laatste heeft ertoe geleid dat vijftien tot twintig ouders contact hebben gezocht met Stichting Donorkind. “Door die foto kwamen ze erachter dat de vader van hun donorkind ook heel veel andere kinderen heeft verwekt”, vertelt Ties van der Meer, voorzitter van de stichting.
“Er is dan eerst veel ongeloof, daarna krijgen we vaak vragen: hoe kon dit gebeuren, waarom doet een zaaddonor dit en hoe ga ik dit aan mijn kinderen vertellen?”, zegt Van der Meer. Het is niet bekend hoeveel donorkinderen de inmiddels overleden Leon heeft. “Hij heeft zelf ooit gezegd dat het er 300 tot 400 waren, maar dat kunnen we niet controleren.”
Volgens Van der Meer hebben de klinieken waar Jonathan Meijer en Leon als spermadonor werden gebruikt, nog niet alle ouders ingelicht. “Dat is zeker het geval bij internationale klinieken, bijvoorbeeld in de spermabank van Cryos waar Jonathan geregistreerd stond als Ruud.”
Meijer zegt dat hij zo’n 550 donorkinderen heeft, maar volgens een berekening in de Netflix-documentaire zou hij met zijn gedoneerde zaad wereldwijd tot 3000 kinderen kunnen hebben. “Het is heel heftig om er door een documentaire achter te komen dat jouw kind mogelijk duizenden halfbroers en -zussen heeft”, zegt Van der Meer.
Ouders die hun kind niet wilden vertellen dat ze verwekt zijn met behulp van een zaaddonor, kunnen dat niet meer geheimhouden als er zo veel halfbroers- en zussen zijn, vindt Van der Meer. “Ze zouden bij elkaar in de klas kunnen komen en verliefd op elkaar kunnen worden.” Daarnaast kunnen ze emotionele problemen krijgen, “omdat het vrijwel onmogelijk is om alle broers en zussen echt te leren kennen”.
Joyce kreeg ook een kind van seriedonor Jonathan Meijer. Haar twee kinderen hebben minstens honderden halfbroers en -zussen:
In een kort geding, aangespannen door Stichting Donorkind en een moeder van een donorkind, besloot de rechter vorig jaar dat Meijer niet meer mag doneren aan nieuwe wensouders. Zelf zegt Meijer dat hij hier uit eigen beweging in 2019 al mee is gestopt. “Alleen als mensen een tweede of derde kind van mij willen, help ik hen.”
In meerdere video’s op YouTube probeert Meijer zijn onschuld te bewijzen. Hij overweegt juridische stappen te nemen tegen de Netflix-documentaire, die volgens hem vol zit met leugens. “Ik zou duizend kinderen hebben verwekt, zaad hebben gemixt met een andere donor. Het klopt niet en dat vind ik verschrikkelijk”, zegt hij. “Ik ben in mijn enthousiasme een beetje doorgeslagen, maar ik deed het uit goedheid. Ik wilde mensen helpen.”
‘Blijft de biologische vader’
“Als hij echt had willen helpen, dan had hij wensouders eerlijk moeten vertellen hoeveel kinderen hij al had verwekt”, zegt Van der Meer van Stichting Donorkind. “Ouders voelen zich al bedonderd en moeten nu een manier vinden om hier met hun kind over te praten. En dat dan zonder hun boosheid te uiten, want het blijft wel de biologische vader van hun kind.”
De stichting hoopt dat Nederlandse klinieken de samenwerkingen met internationale klinieken stoppen. Ook pleit Van der Meer voor een nationaal register voor klinieken en donoren die via het internet zijn gevonden, “zodat een wensouder kan controleren of de zaaddonor geen massadonor is”.